سالروز تولد

سلام وبلاگتون در اوج زیبایی ولی ی غم بزرگ داره که نبودن مهتا است خیلی قشنگ مینویسن واقعا قرار دادن کلمات اینقد قشنگ کنار هم قابل ستایشه فکرمیکنم این وبلاگ از زبان پدر مهتا باشه قدرت توصیفتون عالیه از خداوند منان لطب آرامش و صبر براتون دارم فرزند من هم پارسال مدتی در بیمارستان بود و با خواندن این مطالب یاد رفتار زشت پرسنل بیمارستان، بی توجهی هاشون و ... افتادم و ناخودآگاه اشک از چشمانم جاری شد و گریه کردم امیدوارم هر کی در انجام وظایفش نسبت به کوچولوهای معصوم کوتاهی میکنه و و دل ی پدر مادر و میشکنه خیر از زندگی نبینه امیدوارم خدا یار و یاورتون باشه مطمن باشین مهتا از اون دنیا حسابی براتون دعا میکنه